Illustrator Sabien Clement tekende speciaal voor de 40e verjaardag van het bestaan van cc’s en gc’s in Vlaanderen een affiche. Maud Vanhauwaert schreef er een bevlogen gedicht bij.
Het is een unieke combinatie van beeld en woord die uitdrukken waar cc’s en gc’s al 40 jaar voor staan. Warme, sfeervolle huizen van kunst en cultuur. In diverse maten en vormen. Elk in hun eigen context, maar met bruggen aan elkaar verbonden. Steeds met de mens centraal – voor wie we het allemaal doen, die het hart is van de werking en ook de inzet van het personeel weerspiegelt. Vogeltjes van hoop, van dromen, van creativiteit. De appeltjes symboliseren de vruchten die we oogsten van al die tomeloze en intense inzet. Al veertig jaar. Dankjewel Sabien! Dankjewel Maud!
Affiches zijn te bestellen aan 7,5 euro per stuk.
Voor cc’s en gc’s is er tot 15 januari 2014 een kerstactie:
1 exemplaar: 5 euro
5 exemplaren: 10 euro
10 exemplaren: 15 euro
vanaf 20 exemplaren: 1 euro per affiche
Volledig gratis indien u de affiches zelf komt afhalen!
Wij kaderden onze affiche mooi in: bekijk de foto en droom alvast hoe hij straks aan jouw muur kan prijken!
Beeld: Sabien Clement – Woord: Maud Vanhauwaert.
een eiland
vatbaar voor nieuwe stromingen
waar winden uit alle richtingen
elkaar al wentelend kunnen vinden
in een vrij spel
met in hun ademtocht
de geur van verre landen
flarden muziek
-tiens, nog nooit gehoord-
die in slingers tussen je oren
blijven hangen
een eiland, altijd
op drift
met kusten, omgeven dus
door plekken
waar werelden elkaar kusten
die van een Vlaamse huisvrouw
bijvoorbeeld
met die van een gerenommeerde
flamenco-danseres
hoe de schort van die Vlaamse
terug thuis, plots iets hupser
rond haar heupen draait
een eiland, nee, een hoeder
van onze dromen
een voeder van ideeën
een moeder met een hart
zo groot dat het niet past in een borst
met een wijd uitslaande rok
een schuilplaats voor wie maar wil
van een breiend kind
tot kleiende bejaarden
van een klassieke componist
tot streetdance- Jamaicanen
voor iedereen dus
die durft verdwalen
in de plooien van verhalen
langs de naden van de kunst
voor wie durft botsen
tegen een bekende artiest
een onbekende buur
en soms tegen zichzelf
een plek waar je kunt lopen
over de diepste kloven heen
waar bruggen gestut zijn
op geloof, zoals in dromen
niet tastbaar en toch waar
waar een paard
uit de lucht kan komen, aan een katrol
een kern, als een grote zuurstofbol
die opzwelt, temidden van een stad
waar je naar binnen kunt stappen
om even adem te halen
dan weer je gang te gaan
en als iemand je op straat de weg vraagt
‘naar een plek met veel uitzicht’
kan je zeggen: ga naar dat huis
daarbinnen is het warm
en je krijgt een panoramische kijk
op wat hier leeft, op de welvende buik
van de wereld
Maud Vanhauwaert